Zo daar zijn we weer een keer. Tijdje geen blog gedaan. Ook hier is t gewoon ‘druk druk druk’, veel aan het werk en wat meer offline. Het is nog steeds erg warm op het eiland dus zo nu en dan moet je ook gewoon even in je blote billen in de airco een serietje gaan kijken anders kom je de dagen niet door.
Ik snap nu echt waarom mensen siësta houden, tussen voor 12 en na 18u is het namelijk goed te doen daartussen is het soort positive survival of the fittest.
Hoe het verder gaat? Nou. Goed! Zo goed dat ik dus heb besloten niet al volgende maand naar ‘huis’ te gaan. Het voornemen was een half jaar en dan ‘zien we wel’, maar inmiddels zijn we 5,5 maand verder en heb ik het gevoel dat ik hier pas 5 weken ben. De tijd vlieeeegt. Eerste maanden ook wat onrustig, wennen, mensen leren kennen, je ritme vinden, werk zoeken. Het gaat niet vanzelf, daar ben ik wel achter gekomen. Je moet best hard je best doen om hier wat voor elkaar te krijgen. Simpelweg 'mensen kennen' kom je niet ver mee. Ook veel loze beloftes waar je niks voor koopt.. en dat maakt dat het even duurt voor je wat opbouwt.
Heb ik alles al gedaan wat ik wilde doen? Nee. Alles wat ik had verwacht en gehoopt gebeurd? Nee. Niet alles. Veel nagedacht, emo en onzeker geweest. Het komt gewoon niet aanwaaien en dan maakt het vrije ondernemende leven je soms ook een kop kleiner. Kan ik vloeiend Spaans? Nee. Nog niet. Poco a poco.
Maar. Ik vind het helemaal goed en het gaat hartstikke lekker zo. Ik doe mijn dingetje, sta vroeg op, doe wat werk of ga naar werk, speel 2 a 3 keer in de week padel, af en toe even wat lunchen of eten maar ook veel thuis aan het rommelen. Elke dag leer je nieuwe mensen kennen, de een spreek je nooit meer de ander bouw je iets mee op. Alleen zijn vind ik ook genieten, gewoon ff touren over t eiland of ergens croissantjes eten en Spaanse mensen observeren.
Ben ik blij? Ja. Gelukkig? JA. Ik voel me hier nu echt thuis. Ik weet de weg, ik kan me heel goed redden en ik ben de hele dag in de zon. Ik heb super leuk werk. Ik probeerde van mijn hobby een job te maken en dat lijkt zowaar te lukken. Ik ben nog niet klaar hier! Dus ik blijf nog iets langer. Voor hoe lang weet ik niet. Maar ik wil nog wel even de winter proeven en kijken hoe dat bevalt. Tot nu toe is alles beter, dus de winterklok, Nederlandse grauwe luchten en korte dagen trekken me nog niet zo.. we zullen zien!
Dat "het leven hier zoveel beter is” wordt trouwens ook mede mogelijk gemaakt door al mijn vrienden familie en beste lover on earth die mij altijd alle ruimte geven, luisterend oor bieden en bovenal altijd onwijs steunen. Elke dag weer sta ik daar even bij stil.
Ik hou jullie op de hoogte amigos! <3